Οι ελεύθερες αγορές και η ελάχιστη κρατική παρέμβαση… θα οδηγήσουν σε αυξημένη ατομική ελευθερία, οικονομική ανάπτυξη και συνολική ευημερία.Διαβάστε περισσότερα
Ο οικονομικός φιλελευθερισμός είναι μια πολιτική ιδεολογία που υποστηρίζει έναν ελάχιστο ρόλο της κυβέρνησης στην οικονομία. Βασίζεται στις αρχές της ατομικής ελευθερίας, των δικαιωμάτων ιδιωτικής ιδιοκτησίας, των ελεύθερων αγορών και του ανταγωνισμού. Οι οικονομικοί φιλελεύθεροι πιστεύουν ότι αυτές οι αρχές οδηγούν στην αποτελεσματικότερη κατανομή των πόρων και στη μεγαλύτερη συνολική ευημερία. Υποστηρίζουν ότι η κρατική παρέμβαση στην οικονομία, όπως μέσω ρύθμισης ή φορολογίας, συχνά κάνει περισσότερο κακό παρά καλό, αλλοιώνοντας τα σήματα της αγοράς και δημιουργώντας αναποτελεσματικότητα.
Οι ρίζες του οικονομικού φιλελευθερισμού εντοπίζονται στην περίοδο του Διαφωτισμού τον 18ο αιώνα, ιδιαίτερα στο έργο του Adam Smith, ενός Σκωτσέζου φιλόσοφου και οικονομολόγου. Το βιβλίο του Smith, «The Wealth of Nations», που δημοσιεύτηκε το 1776, θεωρείται συχνά το θεμελιώδες κείμενο του οικονομικού φιλελευθερισμού. Σε αυτό, ο Smith υποστήριξε ότι τα άτομα που επιδιώκουν το δικό τους συμφέρον στις ελεύθερες αγορές θα οδηγούσαν σε ένα «αόρατο χέρι» που προάγει τη γενική ευημερία της κοινωνίας.
Καθ’ όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα, ο οικονομικός φιλελευθερισμός ήταν η κυρίαρχη οικονομική ιδεολογία σε πολλές δυτικές χώρες, ιδιαίτερα στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτή την περίοδο σημειώθηκε σημαντική μείωση των εμπορικών φραγμών και των κυβερνητικών ρυθμίσεων, καθώς και η επέκταση του καπιταλισμού και της εκβιομηχάνισης.
Ωστόσο, η Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930 οδήγησε σε μια αντίδραση ενάντια στον οικονομικό φιλελευθερισμό. Πολλοί άνθρωποι κατηγόρησαν την οικονομική κρίση στην έλλειψη κυβερνητικών ρυθμίσεων και στις υπερβολές του καπιταλισμού. Αυτό οδήγησε στην άνοδο της κεϋνσιανής οικονομίας, η οποία υποστηρίζει την κυβερνητική παρέμβαση στην οικονομία για να εξομαλύνει τους κύκλους άνθησης και κατάρρευσης του καπιταλισμού.
Στα τέλη του 20ου αιώνα, υπήρξε μια αναζωπύρωση του οικονομικού φιλελευθερισμού, που συχνά αναφέρεται ως νεοφιλελευθερισμός. Αυτό οφείλεται στην πεποίθηση ότι η κρατική παρέμβαση είχε γίνει υπερβολικά εκτεταμένη και εμπόδιζε την οικονομική ανάπτυξη. Νεοφιλελεύθερες πολιτικές, όπως η απορρύθμιση, η ιδιωτικοποίηση και το ελεύθερο εμπόριο, εφαρμόστηκαν σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών υπό τον Πρόεδρο Ρόναλντ Ρίγκαν και του Ηνωμένου Βασιλείου υπό την πρωθυπουργό Μάργκαρετ Θάτσερ.
Σήμερα, ο οικονομικός φιλελευθερισμός παραμένει μια σημαντική δύναμη στην παγκόσμια πολιτική, αν και συχνά αμφισβητείται από άλλες ιδεολογίες που υποστηρίζουν περισσότερη κυβερνητική παρέμβαση στην οικονομία. Η ισορροπία μεταξύ αυτών των ανταγωνιστικών ιδεολογιών συνεχίζει να διαμορφώνει τις συζητήσεις για την οικονομική πολιτική σε όλο τον κόσμο.
Πόσο μοιάζουν οι πολιτικές σας πεποιθήσεις με Economic Liberalism ζητήματα; Πάρτε το πολιτικό κουίζ για να μάθετε.
