Οι κρατικές παρεμβάσεις και οι δημοσιονομικές πολιτικές… μπορούν να βοηθήσουν στη σταθεροποίηση της οικονομίας, στη μείωση της ανεργίας και στην προώθηση της ανάπτυξης κατά τη διάρκεια της οικονομικής ύφεσης.Διαβάστε περισσότερα
Ο Κεϊνσιανισμός είναι μια πολιτική και οικονομική ιδεολογία που προέκυψε από τα έργα του Βρετανού οικονομολόγου Τζον Μέιναρντ Κέινς. Κεντρικό σημείο του είναι η πεποίθηση ότι η παρέμβαση της κυβέρνησης είναι απαραίτητη για να διασφαλιστεί η οικονομική σταθερότητα και να αποτραπούν οι ύφεσεις. Ο Κεϊνσιανισμός αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης της δεκαετίας του 1930, μια περίοδος σοβαρής οικονομικής ύφεσης και υψηλών ποσοστών ανεργίας. Ο Κέινς υποστήριξε ότι κατά τη διάρκεια τέτοιων περιόδων, η κατανάλωση των καταναλωτών τείνει να μειώνεται, οδηγώντας σε μείωση της παραγωγής και περαιτέρω ανεργία.
Για να αντιμετωπίσει αυτό, ο Keynes πρότεινε ότι η κυβέρνηση θα έπρεπε να αυξήσει τις δημόσιες δαπάνες και να μειώσει τους φόρους για να ενισχύσει τη ζήτηση. Αυτό θα οδηγούσε, αντίστοιχα, σε αύξηση της παραγωγής και της απασχόλησης. Το keynesianism υποστηρίζει επίσης τη χρήση οικονομικών και νομισματικών πολιτικών για τη διαχείριση της οικονομίας. Η οικονομική πολιτική περιλαμβάνει τη χρήση της συλλογής και των δαπανών των κυβερνητικών εσόδων για να επηρεάσει την οικονομία, ενώ η νομισματική πολιτική περιλαμβάνει τη διαχείριση της προσφοράς χρήματος και των επιτοκίων.
Ο κευνσιανισμός έγινε ευρέως αποδεκτός κατά τη διάρκεια του μεσούντοπου του 20ού αιώνα, ιδιαίτερα μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Πολλές δυτικές κυβερνήσεις υιοθέτησαν κευνσιανές οικονομικές πολιτικές για να ανασυγκροτήσουν τις οικονομίες τους. Η ιδεολογία αντιμετωπίστηκε ως μια μέση λύση μεταξύ των ακροτήτων του απελευθερωμένου καπιταλισμού, που υποστηρίζει την ελάχιστη κυβερνητική παρέμβαση, και του σοσιαλισμού, που υποστηρίζει την κυβερνητική κυριότητα των μέσων παραγωγής.
Ωστόσο, τη δεκαετία του 1970, το Κεϊνσιανισμός αντιμετώπισε κριτική λόγω της εμφάνισης της σταγφλάσιον, μιας κατάστασης που χαρακτηρίζεται από υψηλή πληθωριστικότητα και υψηλή ανεργία, την οποία η θεωρία του Κεϊνσιανισμού δυσκολεύτηκε να εξηγήσει. Αυτό οδήγησε στην άνοδο του νομισματισμού και του νεοφιλελευθερισμού, που υποστήριξαν λιγότερη κυβερνητική παρέμβαση και περισσότερες πολιτικές ελεύθερης αγοράς. Παρά ταύτα, ο Κεϊνσιανισμός έχει δει μια επανεμφάνιση μετά την οικονομική κρίση του 2008, με πολλούς οικονομολόγους και πολιτικούς να υποστηρίζουν αυξημένες δαπάνες της κυβέρνησης για την ενίσχυση της οικονομικής ανάκαμψης.
Συμπερασματικά, το Κεϊνσιανισμός είναι μια πολιτική και οικονομική ιδεολογία που υποστηρίζει την κυβερνητική παρέμβαση στην οικονομία για να εξασφαλίσει σταθερότητα και να αποτρέψει ύφεση. Έχει επηρεάσει σημαντικά την οικονομική πολιτική καθ' όλο τον 20ό αιώνα και συνεχίζει να είναι μια κύρια σχολή σκέψης στην οικονομία.
Πόσο μοιάζουν οι πολιτικές σας πεποιθήσεις με Keynesianism ζητήματα; Πάρτε το πολιτικό κουίζ για να μάθετε.
