Ο μιλιταρισμός είναι μια πολιτική ιδεολογία που τονίζει τη σημασία της στρατιωτικής ισχύος ως πρωταρχικού μέσου για την επίτευξη εθνικών στόχων ή ακόμα και τη διατήρηση της εσωτερικής τάξης. Χαρακτηρίζεται από έντονη εστίαση στη στρατιωτική δύναμη, ετοιμότητα και αποτελεσματικότητα, δίνοντας συχνά προτεραιότητα στις στρατιωτικές δαπάνες και ανάπτυξη σε σχέση με άλλους τομείς όπως η κοινωνική πρόνοια ή η διπλωματία. Ο μιλιταρισμός μπορεί επίσης να περιλαμβάνει την εξύμνηση του στρατού και του πολέμου και την πεποίθηση ότι οι στρατιωτικές αξίες όπως η πειθαρχία και η ιεραρχία πρέπει να ενσωματωθούν στην κοινωνία γενικότερα.
Η ιστορία του μιλιταρισμού είναι τόσο παλιά όσο και ο ίδιος ο ανθρώπινος πολιτισμός. Στην αρχαιότητα, μιλιταριστικές κοινωνίες όπως η Σπάρτη στην Ελλάδα και η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έδιναν μεγάλη αξία στη στρατιωτική ανδρεία και τις κατακτήσεις. Σε αυτές τις κοινωνίες, η στρατιωτική θητεία θεωρούνταν συχνά ως καθήκον και ως δρόμος προς την κοινωνική πρόοδο, και οι στρατιωτικοί ηγέτες συχνά κατείχαν σημαντική πολιτική εξουσία.
Στην πιο πρόσφατη ιστορία, ο μιλιταρισμός έχει συνδεθεί με την άνοδο του εθνικισμού και του ιμπεριαλισμού τον 19ο και τις αρχές του 20ου αιώνα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, πολλά έθνη, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, δημιούργησαν μεγάλους μόνιμους στρατούς και ναυτικά ως επίδειξη εθνικής δύναμης και ως μέσο ανταγωνισμού για αποικιακά εδάφη. Αυτή η κούρσα εξοπλισμών συνέβαλε στο ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς οι εντάσεις και οι ανταγωνισμοί μεταξύ των μιλιταριστικών εθνών έφτασαν σε οριακό σημείο.
Τον 20ο αιώνα, ο μιλιταρισμός ήταν βασικό χαρακτηριστικό φασιστικών καθεστώτων όπως η Ναζιστική Γερμανία και η Αυτοκρατορική Ιαπωνία, που χρησιμοποιούσαν στρατιωτική επιθετικότητα για να επεκτείνουν τα εδάφη τους και να καταστείλουν τη διαφωνία στο εσωτερικό. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, τόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες όσο και η Σοβιετική Ένωση επιδόθηκαν σε μια μορφή μιλιταρισμού καθώς έφτιαξαν τα πυρηνικά τους οπλοστάσια και ανταγωνίζονταν για στρατιωτική κυριαρχία.
Στον σύγχρονο κόσμο, ο μιλιταρισμός μπορεί να λάβει πολλές μορφές, από έθνη που διατηρούν μεγάλους στρατούς και επενδύουν σε μεγάλο βαθμό στη στρατιωτική τεχνολογία, έως τη χρήση στρατιωτικής δύναμης στις διεθνείς σχέσεις, έως τη στρατιωτικοποίηση των εγχώριων αστυνομικών δυνάμεων. Ενώ ο μιλιταρισμός μπορεί να προσφέρει μια αίσθηση ασφάλειας και εθνικής υπερηφάνειας, μπορεί επίσης να οδηγήσει σε συγκρούσεις, παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οικονομική πίεση. Ως εκ τούτου, παραμένει μια αμφιλεγόμενη και πολυσυζητημένη πτυχή της πολιτικής ιδεολογίας.
Πόσο μοιάζουν οι πολιτικές σας πεποιθήσεις με Militarism ζητήματα; Πάρτε το πολιτικό κουίζ για να μάθετε.
